Same Same but different....

... dat is wat het was met de easyriders.
Hetzelfde Vietnam maar oh zo authentiek.

We gingen 's ochtends weg uit Dalat met Rocky en Tan. Brech achterop bij 30 jaar oude Rocky die eigenlijk Thien heet en Marc bij Tan die tegen de 50 liep.
Erg gelachen. Deze gasten waren zo enorm leuk. Eerst kregen we een helm aangemeten. Navenant die vietnamezen zo klein zijn, zijn die hoofden veel dikker, een iets te ruime helm het resultaat maar dat mocht de pret niet drukken. Onze rugzakken gingen achterop de motor en vormden zo een heerlijk ruggesteuntje. Verder hoefden we niets te doen als te zitten, te luisteren naar onze chauffeurs die ons vanalles vertelden over de omgeving, het landschap, geschiedenis en hun eigen levens en te kijken naar het adembenemende landschap. We gingen 3 dagen door de highlands van Vietnam. Zijn bloemenkassen gepasseerd die nederlandse Thomas daar heeft opgezet, watervallen, zijderupsenfarms (wisten wij veel dat er een km lange zijde draad uit de mond van die rups komt), zijdefabriek (dit alles allesbehalve commercieel dus zonder winkeltjes etc.), dorpjes met nog echte hill-tribes, die ook een heel eigen taal spreken. Etc etc. Op een gegeven moment zijn we in zo'n dorpje gestopt. We hadden snoep voor de kids. Als een ware sinterklaas stond Brechje dat snoep uit delen aan kinderen die niet naar school gaan, nog nooit een blanke hebben gezien en haast nooit snoep krijgen. Bedelende handjes was het resultaat.
Lekker gelunchd, set menu, wat zoiets betekent dat je van alles wat krijgt en dat deelt met elkaar. Echt leuk om te zien hoe onze easy-riders alles voor ons deden. Stokjes werden afgeveegd, kommetje nog eens extra schoongeveegd, volgestopt, drinken besteld, etc. Gelukkig maar want engels kennen ze in de binnenlanden niet.
Rocky had ook gezorgd voor passiefruit (vooral voor Brech) en bananen..lekkerrrr

's Middags was ook leuk, nog een paar dorpjes bezocht en een waterval, waar Marc wel naar beneden mocht, maar voor Brech was dit te gevaarlijk..... Bij een plaatselijk kroeg wat gedronken. Brech even in de hangmat zodat de eigenaresse van het tentje haar ogen uit kon kijken naar Marc. Dus onze easyriders traden als tolk op. We zijn een leuk stel, en Marc was zo knap en of ze hem even aan mocht raken.. hahaha. Iedereen in de highlands viel op Marc. Echt eentje om op het land te werken.
Ondertussen was Tan hard bezig te stoken in een goede relatie. Marc had hello gezegd tegen iederevrouw die hij zag, en als ze knap was hello darling.... Tan was namelijk de ladykiller....sorry about that zei hij er dan weer achteraan.

Aan het einde van de dag nog door een hill tribe village waar huizen nog echt op palen gebouwd worden. Later bleek dat je daarook in kon slapen maar die optie was ons niet aangeboden want die was not good for the lady. Ja dat moet gezegd, ze waren erg zuinig met Brechje. Dus wij sliepen in een hotel aan Lak Lake, weereen set meal, gelachen met Tan omdat hij Marc zei dat hij na afloop in zijn gastenboek (met lovende verhalen over de easyriders) moest schrijven dat als je een echtscheiding wilde dat je dan met Tan mee moest gaan....

De volgende dag stond Buon ma Thout op het programma. Daar waar je de lekkerste koffie van Vietnam kunt krijgen, waar Starbucks dus echt helemaal bij verbleekt.
Veel koffieplantages gezien, Rocky's vader zit in de koffie dus die wist er alles van... Lunch gehaald om te picknicken bij de watervallen en onderweg daarheen gestopt bij een gardencafe aan het water. En daar hebben we de heerlijkste koffie allertijden gedronken. Clean ice, dus het werd een ijskoffie. White coffee with ice.
Van de zogenaamde Ca phe cut chon, oftewel, weaselcoffee.
Dat gaat als volgt. Een soort weasel eet van slechts enkele koffiestruiken de koffiebonen. Waarschijnlijk zijn dit de struiken met de zoetere bonen. De bonen passeren het gehele spijsverteringsstelsel en eindigen onverteerd in de ontlasting van het beest onder dezelfde struik. Daar wordt eea verzameld, de bonen er uit gehaald, schoongemaakt, gedroogd en dan volgt een brandingsproces met boter.
Wat overblijft zijn peperdure koffiebonen en echt overheerlijk!!!

Na een aantal van deze kopjes genuttigd te hebben zijn we weer verder gegaan. Naar de watervallen dit keer. Erg mooi, Brech mocht er ook naar toe....haha
Onze broodjes opgegeten, nog even gewacht tot Rocky en Tan klaar waren met hun spelletje kaart en terug naar Buon ma Thout. Even gerelaxed en het stadje in. We waren al gewaarschuwd. De mensen waren overvriendelijk en hadden zelden of nooit westerse mensen gezien. Van leeftijd 5 tot 80 riepen ze hello, en daar hield het op...dat was het einde van het engels. Brech nog op de foto met tieners die zowaar begonnen te gillen toen ze ons zagen. Allemaal met het peace-teken, heel populair hier.
Lekker inktvis gegeten en moe maar wederom voldaan ons bed in.

De dag daarna gingen we naar Nha Trang, het eindpunt van de reis. We zijn vroeg vertrokken want het zo enorm warm worden. Te warm eigenlijk. Dus eigenlijk zo snel mogelijk naar Nha Trang gereden. Onderweg nog gestopt bij een vazen en potten-bakker. Waar Brechje met haar vingers een mega-vaas verpeste. Dat ding was nat maar zij dacht dat het al droog was... Ach met een stukje plastic werd dat verholpen, alhoewel je het bleef zien... maar niemand die dat wat interesseert. Even thee gedronken met de 88-jarige eigenaar. Deze was ook weer weg van Marc en hield hem vast aan zijn knie of nek of zijn arm om zijn schouder. Geweldig! Ondertussen speelden onze easy-riders voor tolk.

Heerlijk gegeten onderweg. Wederom bij een tentje waar je zelf niet naar binnen zou stappen maar het was echt onvoorstelbaar lekker. We hebben in hun gastenboek vol testimonals geschreven. En ja Marc heeft dat van die echtscheiding in Tans boek geschreven... Rocky moest er een half uur later nog om lachen
Via een mooie slingerende bergweg uiteindelijk in Nha Trang beland.
Hier hebben de heren ons nog afgezet bij een keurig hotel en dat was het helaas.
Het waren echt 3 SUPER-dagen. Als we dit van te voren wisten hadden we misschien wel 2 weken met ze gegaan. Maar goed, we hadden nog andere plannen.

In Nha Trang even e-mail gecheckt en. We hadden namelijk 3 dagen gereserveerd op Hon Ong. Een klein eiland voor de kust van Vietnam met niets dan een 20-tal bungalows. Daar hebben we heerlijk 3,5 dag niets gedaan. Oh jawel, gelezen (boeken zijn uit), geluierd, gesurfd (Brechs eerste surfervaring met een beetje hulp van Marc was zeker niet slecht!), gezwommen en overheerlijk gegeten. Ontbijt met fruit, brood ei en cake, 3 gangen voor lunch, 4 voor diner, allemaal met de heerlijkste vis en lekkerste vietnamese kruiden! Geen menu, gewoon eten wat de pot schaft.

We zijn pas laat van het eiland vertrokken. Een uur of 3. Daarna wat gegeten op het vaste land en naarde trein. We gingen met de nachttrein van Nha Trang naar Da Nang. Wij met 2 vietnamese oude vrouwtjes in een slaapcoupe. De duurste natuurlijk want die hadden softbeds. Laken, dekentje, kussen, 2 flesjes water in ons hand gedrukt en slapen maar. Veel ruimte was er niet. De ladies onder, wij boven met onze rugzakken en heerlijk slapen!
Om 7 uur waren we in Hoi An, daarzijn we nu nog. Hotel vlak in het oude dorp, zwembadje wat willen we nog meer.

Hoi An is een kleermakersdorp... Schade voor vandaag; 6 korte broeken, 5 stropdassen, 3 zijde rokken en 2 pakken.... Oh en een rugzak om alles in te doen....
Morgen om 9 uur is alles klaar.

We hebben trouwens ook nog een nederlandse thriller gekocht...

Vanmiddag heerlijk aan het zwembad gelegen. Zo nog even de foto's plaatsen en dan lekker eten bij Cargo, leuke tent waar we een heerlijke lunch hebben genuttigd dus nu diner proberen...maar eigenlijk gaan we voor de overheerlijke passievruchtensap.

Broer niet bang zijn, heb een hele zak weaselcoffee-bonen voor je in m'n rugzak. Maarre, wij komen hem wel drinken.

Neef(je), leuk dat jij ook meeleest..

Nichtje, welke 2 doen mee??